Mira Zimińska

Mira Zimińska urodziła się jako córka ludzi związanych z teatrem: ojciec był dekoratorem-maszynistą, a matka pracowała jako bileterka. Jako dziecko Marysia Burzyńska często trafiała na scenę. Pierwszy sukces odniosła w "Aszantce" Perzyńskiego, wkrótce potem trafiła do warszawskiego kabaretu "Qui Pro Quo". W kinie debiutowała już w 1922 roku, ale role na miarę jej talentu aktorskiego i wokalnego trafiły się dopiero w komediach dźwiękowych. Jako pokojówka Lodzia stworzyła olśniewający duet z Adolfem Dymszą w "Każdemu wolno kochać" Mieczysława Krawicza i Janusza Warneckiego, a dwa lata później brawurowo zagrała postać pokojówki Lucynki, udającej swoją "panią" w "Manewrach miłosnych" Jana Nowiny Przybylskiego i Konrada Toma. Potem były już tylko auto parodystyczne role gwiazd o wdzięcznych imionach: Ira w "Ada to nie wypada" i Mira w "Papa się żeni". Po wojnie, z drugim mężem, Tadeuszem Sygietyńskim, założyła zespół ludowy "Mazowsze". Małżeństwo kolekcjonowało, bądź samo pisało piosenki stylizowane na ludowe. Odnieśli spory sukces koncertując na całym świecie. Do kabaretu i filmu od momentu założenia "Mazowsza" Mira Zimińska nie powróciła.